Sociaal en Groen voor ondernemers

[Kees Alders]

Voor de nieuwe website wilde ik graag ook doelgroepenpagina’s maken: denk aan Sociaal en Groen voor Ouderen, Sociaal en Groen voor jongeren, en Sociaal en Groen voor ondernemers. Ik heb voor die laatste groep een snel opzetje gemaakt, door een aantal punten die we al hadden vanuit ondernemersperspectief (en -belang) op te schrijven. Ik heb er ook een paar nieuwe verzonnen.

Ik ben benieuwd wat jullie van deze opsomming vinden, of jullie de nieuwe punten (punt 1, 2 (deels), 7 en 8) zien zitten, en of jullie er tekstuele en/of inhoudelijke opmerkingen of aanvullingen op hebben (vooral 7 is nog slecht uitgewerkt). En wellicht zijn er ook heel nieuwe punten die we al hadden, of gewoon goede aanvullende ideeën waar we nog niet eerder aan gedacht hadden. Ben benieuwd naar de opmerkingen!

Sociaal en Groen voor Ondernemers

Volgens Sociaal en Groen is een eerlijke samenleving niet alleen voor mensen beter, maar ook voor het ondernemersklimaat. Ziehier enkele van onze voorstellen waarvan wij denken dat ze ondernemers en het ondernemingsklimaat enorm zullen helpen.

1. Afschaffen ziektewet en instroomwetten Wia
Na de eerste twee maanden ziekteverlof worden loondoorbetaling en re-integratie weer betaald en geregeld door de overheid. Kosten daarvoor worden opgebracht middels een sociale premie betaald door werkgevers.

Sinds de jaren negentig heeft de overheid onder invloed van het neoliberalisme veel van haar taken afgeschoven op ondernemers. Het idee was dat als ondernemers verantwoordelijk werden voor het uitvoeren van onder meer de sociale zekerheid, ze ook verantwoordelijker zouden handelen. Het gevolg is echter geweest dat ondernemers veel meer taken erbij kregen, waarvoor ze hun onderneming nooit hadden opgericht. Voor werknemers pakte het ook al niet goed uit, omdat ze voor sociale zekerheid afhankelijk werden van hun bazen. Daarbij levert de uitvoering van deze vorm van sociale zekerheid een heel juridisch circus op, waar zowel werkgevers als werknemers last van hebben. Bovendien werkt het ondoorzichtigheid in de hand, omdat in verschillende branches en verschillende bedrijven verschillende regels gelden. Het getuigt daarbij van weinig psychologisch inzicht en een cynisch mensbeeld te denken dat ondernemers alleen goed voor hun werknemers zorgen als ze daartoe verplicht worden en boetes krijgen als ze dat niet doen.

Sociaal en Groen wil dat de taken weer gescheiden worden: ondernemers zijn kunnen zich weer concentreren op hun core business, de sociale zekerheid is de taak van de overheid, en werknemers zijn voor hun sociale rechten niet meer afhankelijk van hun werknemers.

2. Basisinkomen maakt ontslagrecht overbodig
Sociaal en Groen is voor de invoering van een basisinkomen. Door een basisinkomen wordt de sociale zekerheid veel simpeler, transparanter en laagdrempeliger voor werknemers, en goedkoper en efficiënter voor de overheid. Voor ondernemers betekent het ook meer vrijheid: omdat werknemers niet meer voor hun bestaansminimum afhankelijk zijn van een baan is het ontslagrecht overbodig geworden. Hiermee kan het juridische circus rond het ontslagrecht dat veel ondernemers tot wanhoop en faillissementen drijft opgeheven worden. Opzegregelingen worden per contract geregeld en gelden beide kanten op met dezelfde termijnen.

3. Basisinkomen is een perfecte ondersteuning voor beginnende ondernemers
Omdat mensen met een basisinkomen niet meer afhankelijk zijn van een baan voor hun bestaansmiddelen, geeft het veel meer vrijheid om een onderneming te starten.

4. Tegengaan oneerlijke concurrentie door zwart werken
Het plan van Sociaal en Groen om zwart werk tegen te gaan betekent een ondersteuning voor bonafide en eerlijke ondernemingen: zij hoeven niet meer te concurreren met ondernemingen die misbruik maken van ongedocumenteerden en mensen die zich zwart laten betalen.
In het tienpuntenplan voor migratie stelt Sociaal en Groen voor om mensen die zwart betaald worden in de gelegenheid te stellen hun baas of opdrachtgever aan te geven bij de belastingdienst. Wanneer de belastingdienst hier lucht van krijgt, betaalt de baas of opdrachtgever een boete ter hoogte van een jaar aan sociale premies uit aan de zwartwerker, ongeacht hoe lang de opdracht of het dienstverband geduurd heeft. Dit is hard maar eerlijk, en effectief. Geen ondernemer of opdrachtgever zal het nog in zijn hoofd halen zwart werk te laten verrichten. Eerlijke en bonafide ondernemers profiteren hiervan.

5. Tegengaan oneerlijke concurrentie van buitenlandse bedrijven
Sociaal en Groen stelt in haar plan voor internationale handel voor alle internationale betrekkingen te herzien. Buitenlandse bedrijven die aan kunnen tonen dat hun hele keten aan de EU normen voor arbeidsvoorwaarden en milieuregels die binnen de EU gelden voldoen, betalen geen importtaks. Naarmate een bedrijf minder kan aantonen aan deze regels te voldoen, wordt meer importtaks betaald. Zo vormen deze buitenlandse bedrijven geen oneerlijke concurrentie meer en wordt de interne markt versterkt.

In de EU gelden allemaal mooie regels voor het bedrijfsleven ten aanzien van het milieu, veiligheid en arbeidsrechten. Die worden echter ondermijnd door de import van goederen uit landen waar die in de uitvoering erg prijzige plichten aan bedrijven niet worden opgelegd. In de textielindustrie is dat misschien wel het best zichtbaar: deze is uit de EU vertrokken, en in plaats daarvan wordt goedkope kleding geïmporteerd die niet zelden gemaakt is door kinderhanden in erbarmelijke omstandigheden die ook nog eens vervuilend zijn voor het milieu. Sociaal en Groen zou aan deze praktijk op bovenstaande wijze een einde willen maken en een gezonde en eerlijke concurrentie met het buitenland willen afdwingen.

6. Makkelijker werknemers uit het buitenland halen
In haar tienpuntenplan ten aanzien van migratie stelt Sociaal en Groen voor om het veel makkelijker te laten zijn om werkkrachten van buiten de EU aan te stellen. Een werkvisum wordt verstrekt op slechts twee voorwaarden: het hebben van een tijdsgebonden opdracht of arbeidscontract in de EU, en het aan kunnen tonen van geschikte huisvesting. Alle andere eisen aan loonhoogte en de plicht om eerst binnen de EU vacatures uit te zetten komen te vervallen. Ook kunnen werknemers de eerste drie maanden op oproepbasis komen werken om te kijken of de arbeidsrelatie bevalt. Dit geeft buitenlandse arbeidskrachten meer kansen, en ondernemers meer flexibiliteit. Het grote en groeiende tekort aan arbeidskrachten wordt hiermee op een natuurlijke en humane manier opgelost.
Zie voor meer context hiervoor ons tienpuntenplan voor migratie.

7. Een consistente overheid in subsidies
Sociaal en Groen wil dat subsidieregelingen meer algemeen worden opgezet en duurzamer worden geïmplementeerd in wetgeving.
De overheid heeft de terechte wens dat ondernemers zich inzetten voor een sociale en duurzame samenleving. Dit doet zij door middel van het beprijzen van ongewenste vormen van ondernemen door middel van accijns, en door het stimuleren van gewenste vormen van ondernemen door middel van subsidies. In dat laatste is de overheid notoir detaillistisch, ondoorzichtig en onbetrouwbaar.

8. Een eerlijke en transparante belastingdienst
Niet alleen naar burgers maar ook naar bedrijven toe is de belastingdienst ondoorzichtig, onbetrouwbaar en oneerlijke. Vooral met grote bedrijven maakt de belastingdeals regelmatig ‘deals’. Dit is fijn voor die grote internationale bedrijven, maar voor de andere bedrijven die niet dezelfde contacten of schaalgrootte hebben vormt het oneerlijke concurrentie.

Sociaal en Groen is daarbij groot voorstander van internationale minimale normen voor belastingen voor bedrijven, zodat bedrijven niet naar belastingparadijzen kunnen vluchten en zo oneerlijke concurrentie vormen voor andere bedrijven.

• Dit onderwerp is gewijzigd 9 maanden, 2 weken geleden door Kees Alders.

[Wim Lanfermeijer]

Kees, een eerste reactie. Prima werk weer! Mooi dat je zo actief bent en nieuwe onderwerpen bedenkt. Zo ken ik Sociaal & Groen weer. Je doelgroep gerichte aandacht vind ik origineel en ik zie er het voordeel van in. Maar helaas is er m.i. ook een nadeel: door maatschappelijke groepen te noemen, daar knelpunten voor op te lossen, loop je het risico op etikettering/stigmatisering. Als we een groep namelijk niet noemen hebben we daar dus geen aandacht voor. Als we iets voor daklozen bedenken moeten we de huizenzoekers niet vergeten, enz. enz. Er zijn wel 100 groepen te noemen ben ik bang. Maar misschien is dat te ondervangen. Ik ga het na eerste doorlezing grondiger doorkauwen en kom erop terug. Mooi initiatief weer Kees.

[Wim Lanfermeijer]

Kees, nr. 1, 2 en 3 eens met hier en daar iets andere omschrijving. Met name je laatste alinea onder 1 (scheiding van verantwoordelijkheden) vind ik sterk en spreekt me aan.
Nr. 4 heb ik moeite mee. Niet met het ‘verlinken’ maar wel met het uitlokken ervan. Dat levert namelijk geld op en als iets geld oplevert om iets tegen te gaan is waakzaamheid geboden. Bovendien legt het de verantwoordelijkheid van zwartwerken volledig bij de werkgever. Het zou beter zijn om de boete aan de overheid te betalen, die leidt tenslotte ook de schade en daarmee haal je het verdienmodel (werkgever verleiden om zwart te werken om ze daarna aan te geven) eruit.
Nr. 5: datis toch onze (jouw) Moral Trade Act?
Nr. 6: Ik denk dat dit niet werkt. Hoe moet de vluchteling aan een vacature komen die ook nog gegarandeerd door hem vervult moet gaan worden? Hoe kan een vluchteling een woning geregeld krijgen? Geeft een verhuurder of woningbouwvereniging een huurcontract af aan iemand in Afrika die een e-mailtje heeft gestuurd? Verhuurders vragen een depot ter grootte van een paar maanden. Het zou kunnen werken als de lokale opvangcentra (ons vluchtelingenplan) zich ook actief bezighoudt met dit soort zaken. Voor werk zie ik dat zitten (werkgevers kunnen in de opvangcentra werknemers zoeken) maar voor woningbehoefte werkt dat natuurlijk niet. Waarom zou een woningbouwvereniging naar opvangcentra in andere contingenten reizen om huurders te zoeken terwijl we in NL al wachtlijsten hebben? De noodwooncontainers zijn klein maar bieden wel alle menselijke voorzieningen, zoals water en energie. Een bedrijf kan die stapelbare wooncontainers kopen of huren om immigranten te huisvesten. Daar geloof ik wel in.
Ik zou zeggen laat een werkmigrant gewoon binnen als er een woning is (Nederlanders zoeken veelal geen noodwoning, terwijl het voor daklozen uit andere contingenten vaal luxe is) en geeft hem/haar een maand om een baan te krijgen. Zo niet, dan terug en na 6 maanden mag hij/zij weer proberen.

Nr. 7 is me inderdaad te vaag, zoals je zelf ook al aangeeft.

nr. 8. Dit hebben we toch al opgelost in een voorstel? EU-bedrijven met vestigingen buiten de EU betalen aan de EU belasting over het verschil in heffing in het buitenland en de EU. (het heeft dus geen enkele zin meer winsten naar het buitenland te verschuiven om belastingtechnische redenen)

gr Wim

[Kees Alders]

Dag Wim,

Het idee is dat al deze punten ook apart worden genoemd als “standpunt”. Dit zou alleen een lijst moeten zijn van die standpunten die we hebben die voor ondernemers interessant zijn. Ik wilde die doelgroepenpagina maken in het kader van de nieuwe website: we kunnen er ook maken voor andere doelgroepen. Doelgroepen aanspreken is zeer interessant. Zeker als vrij linkse club is het belangrijk te laten zien dat we er ook voor ondernemers zijn, vandaar dat ik die groep als eerste neem. Ook naar aanleiding van opmerkingen van Igor.

Mijn idee is dat van dit soort overzichten ieder punt moet linken naar de pagina waar het standpunt wordt toegelicht.

8 zal ik even nazoeken, dat wist ik niet meer.

7 zal ik nog even over nadenken.

6 en 4 stonden in mijn tienpuntenplan over migratie.

6 gaat niet over vluchtelingen, maar over arbeidsmigranten: een heel andere groep. In ons voorstel staat ook dat mensen uit alle landen ter wereld drie maanden een toeristenvisum kunnen krijgen van drie maanden, waarin ze werk op oproepbasis kunnen verrichten. Daarin kan de migrant een baan en een huis vinden. (Dat kan er hier dan beter ook bij staan, dan is dat duidelijk.)

Ik vind het belangrijk dat het initiatief voor het zoeken van een woning bij de migrant en de werkgever ligt, niet bij de overheid. Wel moet er fatsoenlijke woonruimte zijn, en daarop moet gecontroleerd worden. Dit in tegenstelling tot nu, waarbij vaak werknemers met veel teveel in een heel slecht onderkomen worden gezet. Dat wil ik tegengaan, vandaar die eis voor een woonadres.
Overigens hebben arbeidsmigranten in dat voorstel de eerste tien jaar nog geen recht op een sociale huurwoning.

Bij 4 vind ik het heel belangrijk dat de “zwartwerker” er een groot (financieel) belang bij heeft zijn baas of opdrachtgever te “verlinken”. Als de boete naar de overheid gaat (zoals nu) dan weet je dat die maatregel niet gaat werken. Zwart werken (al dan niet door ongedocumenteerde buitenlanders) is in onze samenleving heel algemeen. Ik vind het belangrijk daar wat aan te doen, en zo’n verlinkpremie mag onsympathiek klinken, ik denk dat het ontzettend effectief gaat zijn en zwart werk daarmee zo goed als verdwenen zou zijn. Wie neemt immers nog dat risico?

5. Is inderdaad de moral trade act.

[Auteur]

Berichten