Aanvulling standpunt asiel en migratie: Overbodig maken Frontex

[Kees Alders]

Beste mensen: ik wilde graag een concept voorleggen voor een meer uitgebreid/uitgewerkt standpunt voor asielzoekers en migratie. Ik ben benieuwd naar jullie mening over het concept.

Het huidige standpunt van Sociaal en Groen omtrent asiel en illegale grensoverschrijdingen is mijns inziens een grote stap in de goede richting, maar incompleet. Ik heb er even een tijdlang goed over nagedacht, en stel hieronder een aanvulling/wijziging voor in de vorm van een tienpuntenplan, dat als geheel een totaaloplossing moet bieden voor alle
volgende problemen:

– Illegale grensovergangen
– Illegale arbeid en ongedocumenteerden
– Alle problemen samenhangend met asielbeleid
– Arbeidstekorten door vergrijzing

De tien punten:

1. Maak een EU bezoekersvisum van drie maanden mogelijk voor iedereen, ongeacht nationaliteit. Iedereen kan dus legaal en veilig binnenkomen, maar gecontroleerd, en voor bepaalde tijd. Met dit visum mag werk op oproepbasis verricht worden (minstens minimum uurloon). Niemand hoeft dus nog illegaal de grens over.

2. Voer aan de EU-grens een centrale registratie in van biometrische gegevens (koppeling in/uit), om precies te weten wie zich in de EU bevindt (ook mensen die te lang blijven zijn zo bekend).

3. Een officiële verlenging van het bezoekersvisum wordt mogelijk bij het vinden en aantonen van betaalde arbeid en huisvesting (en zolang die beide behouden blijven). Met zo’n uitgebreid visum heeft men geen recht op gebruik van het vangnet en sociale huur.

4. Na tien jaar werken en belasting betalen krijgt men volledige burgerrechten.

5. Sta een dubbele nationaliteit en het meenemen van opgebouwde rechten (bv pensioensparen) toe, om eventuele terugkeer naar het land van herkomst te vergemakkelijken.

6. Zwart werk wordt door het voorgaande al minder aantrekkelijk, maar maak er een definitief einde aan door de mensen die ingehuurd worden als illegale werkers te belonen voor het aangeven van hun bazen. Deze beloning vormt 30% van een minimum jaarloon.

7. Voer na het invoeren van bovenstaande punten een eenmalig generaal pardon in voor bestaande ongedocumenteerden: zij mogen blijven als ze legaal werk vinden, of zonder boete vertrekken.

8. Bevorder de internationale veiligheid door eerlijke handel: schaf invoerheffingen af voor bedrijven die milieu- en mensvriendelijk produceren, en verbreek de betrekkingen met regeringen gradueel naarmate ze mens en milieu minder respecteren. (Dit was al een ander punt van Sociaal en Groen.)

9. Asiel kan voortaan alleen nog aangevraagd worden buiten de EU, bij EU-ambassades in het thuisland of een buurland, en bij vluchtelingencentra. Plaatsing vindt in principe plaats in een vluchtelingencentrum buiten de EU.

10. Zet het vrijgekomen budget van Frontex en Asielorganen binnen EU-landen in voor een verdubbeling van het budget voor de UNHCR, zodat veel betere opvangcentra in de regio kunnen worden opgericht. Maak van deze vluchtelingencentra permanente vestigingen, zodat mensen niet alleen veilig zijn, maar ook een leven kunnen opbouwen, en niet verder hoeven te vluchten.

Twee problemen met het huidige standpunt:
Het standpunt voor asielzoekers van Sociaal en Groen is in mijn ogen een heel flinke stap in de goede richting. Toch is het naar ik vrees nog geen complete oplossing voor de problematiek van immigratie. Ik heb hier nog verder over nagedacht, en zou willen voorstellen het standpunt aan te vullen en te wijzigen, zodat mijns inziens echt een oplossing voor een heel aantal problemen wordt gevonden. Hieronder een uitwerking daarvan.

Met het huidige standpunt heb ik twee problemen, die op zichzelf nog niet zo heel groot zijn (het zouden geen ‘breekpunten’ zijn, maar ze zetten me wel op het spoor van een betere oplossing).

1. Tijdelijke opvangcentra: Ik steun helemaal het voorstel om opvangkampen buiten de EU flink te versterken, en er ook flink wat geld naartoe te sturen. Eén ding mis ik echter. Opvangcentra in de regio zijn niet alleen ontoereikend vanwege een geldgebrek, maar ook juist omdat wordt uitgegaan van het tijdelijke karakter, terwijl die kampen (bijna) altijd veel langer bestaan dan gepland (vaak vele decennia en zonder uitzicht op een andere oplossing). Ik zou daarom expliciet willen stellen dat opvangcentra in de regio in principe juist permanente opvangcentra zouden moeten zijn, waarin ook gestreefd wordt naar autonomie (economische activiteiten die mensen vanuit daar kunnen ondernemen). Ook zou ik nog meer willen benadrukken dat hier fors meer geld naartoe moet.

2. Versterken Frontex: Dit heeft niet zoveel zin, want dat is het beleid van de afgelopen 30 jaar geweest. Ik vrees daarom dat verstevigen van Frontex niet zoveel zin heeft. Grensbewaking is nu eenmaal heel moeilijk. Er komen altijd wel mensen doorheen. Het is gebleken dat ook al wordt de grensbewaking geintensiveerd, altijd wel mensen manieren vinden om erdoorheen te komen. Het grote verschil is dat met name het aantal ongelukken toeneemt en smokkelaars veel meer invloed krijgen (omdat meer mensen er afhankelijk van worden.) De toevoeging aan het huidige standpunt dat Frontex moet worden verstevigt vind ik daarom nogal loos. Bovendien spreekt het het mooie aspect van de ideeën om meer in de regio te investeren en asielaanvragen buiten de EU mogelijk te maken zelfs tegen: deze ideeën halen de druk van de grens af, wat veel effectiever is dan bewaking. Dus waarom zou je dan ook nog de bewaking verstevigen?
Hierover verder denkend, denk dat we het probleem van illegale grensovergangen wellicht nog breder en meer fundamenteel moeten bekijken om tot een betere oplossing te kunnen komen.

Het probleem

Er zijn twee belangrijke redenen waarom mensen illegaal de EU-grens willen oversteken, te weten:

• Met het doel asiel aan te vragen
• Met het doel van het verrichten van illegale arbeid in de EU (oftewel zwart werk)

Er zijn hiernaast natuurlijk meer redenen te bedenken, maar deze twee zijn veruit de belangrijkste.
De hele strategie van grenzen bewaken is helaas één grote mislukking, die een grote voortdurende humanitaire ramp veroorzaakt. Dagelijks spoelen er lijken aan op de Europese kust. Het feit dat : de Europese grenzen in werkelijkheid één grote moordmachine zijn geworden past niet bij ons beeld van het verlichte Europa.

Daarnaast geldt dat dat er heel veel geld en moeite gaat naar strenge grensbewaking (bijna een miljard euro per jaar), terwijl de grenzen nog altijd poreus blijken te zijn. Dit zie je aan het aantal illegalen en asielaanvragen in de EU. Daarbij maakt de huidige situaties mensensmokkelaars schatrijk en stimuleert het de criminaliteit.
Om de ramp compleet te maken maakt de EU zich daarbij chantabel en zijn er buitenlandse politici (Erdogan, Loekasjenko) die profiteren van de situatie, door te dreigen asielzoekers Europa in te sturen of dat zelfs te doen, om politieke en financiële gunsten af te dwingen die ze vervolgens nog krijgen ook.

Of je nu kneiterrechts bent en je met name druk maakt om dat er mensen binnen komen, of superlinks en het enige wat je kan schelen is dat er doden vallen, of dat je burgerlijk in het midden zit en je met name druk maakt om de criminaliteit: niemand is tevreden met de huidige situatie.

De huidige situatie is niets minder dan een ramp. Een volledig andere strategie is daarom noodzakelijk.

Oplossing

Het ideaal zou moeten zijn de beide redenen voor illegale grensoverschrijding weg te nemen, zodat strenge grensbewaking simpelweg overbodig zou zijn. Indien dat mogelijk is, dan zouden we daarmee vier zeer belangrijke kernproblemen van onze samenleving oplossen, namelijk:

1. Illegale grensovergangen. Met smokkelaars en dodelijke ongevallen aan de grens, en met als bonus een chantabel Europa, dat niet zelden gedwongen voelt ongemakkelijke deals met ondemocratische buitenlandse regeringen te maken, die bovendien weinig ophebben met de mensenrechten

2. Illegale arbeid. De oneerlijke concurrentie die illegale arbeid vormt op legale arbeid, plus de nadelige invloed die dit heeft op de belastingdruk op legale arbeid

3. Asielinfarcten. De slepende problemen met asielaanvragen, plus de verhitte maatschappelijke discussie hierover, die steeds verder polariseert, en radicalisme aanwakkert bij zowel asielzoekers en statushouders, als bij extreemrechts

4. Vergrijzing. De vergrijzing die zorgt voor een enorm en oplopend gebrek aan werknemers in de EU, waarbij het werk in veel sectoren te lang blijft liggen. Mede en zelfs met name daardoor ontstaan grote wachtlijsten ontstaan in met name de zorg, in de bouw, en in het onderwijs. Maar ook in andere sectoren zijn grote tekorten aan werkkrachten. Er is ook geen zicht op dat robotisering dit gaat oplossen, zeker niet op korte of middellange termijn.
Volgens mij is dat mogelijk. Ik stel daarom het volgende tienpuntenplan voor, dat als geheel al het bovenstaande volledig zou moeten oplossen:

1. Maak een EU bezoekersvisum van drie maanden voor iedereen mogelijk, ongeacht nationaliteit
Iedere wereldburger krijgt het recht om maximaal drie maanden als toerist in de EU te verblijven. De eisen die hieraan gesteld worden zijn het hebben van een retourticket, het vast laten leggen van de biometrische kenmerken bij entree, en een geldige en vooruit betaalde reservering voor een verblijfplaats gedurende de beoogde tijd van het bezoek.

Doordat er een legale en veilige en goedkope manier is om de EU binnen te komen is het voor niemand meer nodig om een onveilige en dure reis te ondernemen met behulp van smokkelaars.
Onder de huidige situatie zou dit ertoe leiden dat het aantal asielverzoeken de lucht in vliegt en het aantal ongedocumenteerden die van de radar verdwijnen enorm zal stijgen. Dit punt kan daarom alleen maar doorgevoerd worden als ook alle volgende punten worden gerealiseerd.

2. Centrale registratie van biometrische gegevens aan de grens (koppeling in/uit) om precies te weten wie zich in de EU bevindt

Er komt een centrale Europese registratie van grensoverschrijdingen, zowel bij binnenkomst als bij uittreden. Er komt ook een koppeling om te monitoren wie er te lang (ongedocumenteerd dus) aanwezig is. Zo wordt precies duidelijk hoeveel mensen er zich in de EU bevinden.

Dat is een grote verandering met de situatie nu, waarin niemand bij benadering weet hoeveel mensen er zich ongedocumenteerd binnen de EU grenzen bevinden.

Hoeveel mensen er nu illegaal in de EU verblijven weet niemand, juist omdat deze mensen nu juist niet geregistreerd zijn, en ook niet gezien willen worden. Een schatting van de EU uit 2007 gaf aan dat het aantal tussen de 2 en de 4 miljoen mensen moet zijn. Tegelijkertijd meldt Frontex dat naar schatting per jaar meer dan een kwart miljoen mensen door de mazen van het net glippen en illegaal de grens oversteken. Een kleine minderheid vraagt asiel aan. De overgrote meerderheid vindt werk in de illegale arbeid. Met deze maatregel verandert deze situatie radicaal: er ontstaat volledig zicht op om welke hoeveelheden het gaat, en welke individuen het betreft. De hierna volgende punten zorgen er bovendien voor dat het veel minder mensen betreft. Opsporing indien nodig wordt daarmee zeer vergemakkelijkt.

3. Verlenging van een bezoekersvisum wordt mogelijk bij het vinden van betaalde arbeid en huisvesting
Iedereen die meer dan twee maanden in de EU verblijft heeft het recht om betaalde arbeid te verrichten. Het vinden van betaalde arbeid, plus het aantonen van het hebben van huisvesting, plus het aantonen van een afgesloten ziektekostenverzekering, kan leiden tot het verlengen van een verblijfsvisum met telkens zes maanden. Wanneer sprake is van voldoende inkomen en huisvesting voor het overbrengen van familieleden wordt dit voor diezelfde periode toegestaan.

Met een dergelijk visum heeft iemand geen recht op sociale voorzieningen, te weten uitkeringen, toeslagen, en toegang tot sociale huurwoningen. Uitzonderingen worden gemaakt voor kinderbijslag, scholen voor kinderen, en noodzakelijke medische hulp. Hier wordt de plicht aan toegevoegd om bij de tweede verlenging een examen te halen waarin bewezen wordt op de hoogte te zijn van de wettelijke rechten en plichten voor EU ingezetenen (in plaats dat deel van de huidige inburgeringsexamens).
Door deze voorziening zal het voor mensen niet aantrekkelijk meer zijn om illegale arbeid te verrichten. Ook het aanvragen van asiel wordt minder aantrekkelijk: er is immers een makkelijkere manier om te kunnen blijven: door zich nuttig te maken.

4. Na tien jaar werken en belasting betalen krijgt men volledige burgerrechten
Wanneer iemand kan aantonen dat hij of zij tien jaar in de EU werk heeft verricht en belasting heeft betaald, met onderbrekingen die niet vaker dan één keer per jaar plaats mogen vinden, en per onderbreking niet langer mogen duren dan drie maanden, krijgt hij/zij een permanent verblijfsvisum met recht op sociale voorzieningen van hem/haar en eventueel het gezin. Individuele landen mogen aan deze eisen een taaleis toevoegen (in plaats van dat deel van de huidige inburgeringsexamens).

5. Dubbele nationaliteit en het meenemen van opgebouwde rechten toestaan om terugkeer te vergemakkelijken
Mensen die op bovenstaande manier een permanent verblijfsvisum verdienen, kunnen nationaliseren, maar hoeven dit niet te doen. Zij kunnen daarbij in beide gevallen hun oude nationaliteit houden, en krijgen ook het recht om hun opgebouwde AOW- en pensioenrechten te verzilveren en mee te nemen naar hun land van herkomst indien zij dat willen, om terugkeer te vergemakkelijken. Ook mensen die (nog) geen permanent visum hebben kunnen bij terugkeer deze rechten laten verzilveren en uitkeren.

6. Maak een einde aan zwart werk: Je illegale baas of opdrachtgever aangeven loont
Wanneer iemand kan aantonen dat hij of zij zwart werk heeft verricht kan hij daarmee naar de marechaussee stappen. De opdrachtgever wordt daarbij beboet met het bedrag van 30 procent van het minimumloon (ongeveer gelijk aan sociale lasten) voor een jaar, uit te betalen aan degene die zwart werk heeft verricht. Hierdoor zal zwart werk zo goed als verdwijnen.

Illegale arbeid in de EU vindt nu vooral plaats in de landbouw (in Nederland vooral de tuinbouw), in de horeca, in de schoonmaaksector, en als hulp in de huishouding of voor kinderen. Vooral in de landen in de grensstreken is het aandeel van illegale arbeid groot, maar ook in Nederland stellen experts dat de economie zonder illegale arbeiders hoogst waarschijnlijk volledig zou instorten. Illegale arbeid verhoogt de belastingdruk op legale arbeid en vormt daar oneerlijke concurrentie voor.
Omdat de voorgaande punten ervoor zorgen dat het veel beter mogelijk is om deze arbeid legaal te gaan vervullen heeft het streng bestrijden als in dit punt voorgesteld ook zin. De EU zou met deze combinatie van punten in één keer de illegale arbeid kunnen decimeren.

7. Een generaal pardon voor bestaande ongedocumenteerden
Mensen die nu zonder verblijfsvergunning in de EU verblijven en zwart werken kunnen na de invoer van voorgaande punten gebruik maken van de daarin uitgelegde regelingen voor terugkeer en legalisering van arbeid, en krijgen zo het recht om zonder boete of maatregel hun werk te legaliseren of terug te keren naar eigen land. Zo maakt de EU na invoering van de voorgaande punten schoon schip, op een menswaardige wijze.

8. Bevorder internationale veiligheid door eerlijke handel
De noodzaak om te vluchten wordt verminderd doordat de EU landen ook zelf verantwoordelijkheid nemen in hun handelen. Importbelastingen worden allemaal herijkt naar morele standaarden: buitenlandse bedrijven die via onpartijdige door de EU gefinancierde en gecontroleerde instanties kunnen bewijzen dat ze produceren met inachtneming van dezelfde eisen die gesteld worden aan EU-bedrijven voor mensenrechten en milieu betalen geen importtaksen. De rest betaalt dat wel.

Zie verder het voorstel van Sociaal en Groen voor eerlijke handel en importbelastingen.

9. Asiel kan voortaan alleen nog aangevraagd worden buiten de EU
Na invoering van de vorige negen punten wordt de asielprocedure binnen de EU in alle landen zelf volledig afgeschaft. Wie in aanmerking wil komen voor asiel dient zich te melden bij een EU-ambassade of EU vluchtelingencentrum in eigen land of een buurland. De asielprocedure wordt daar lokaal gevoerd en uitgevoerd door de ambassade. Wie recht op asiel krijgt, krijgt in principe toegang tot een opvangkamp buiten de EU.

Doorsturen naar EU landen gebeurt in principe alleen bij landen die grenzen aan de EU zelf: de EU is dan immers zelf de regio. Ook is doorsturen mogelijk wanneer buiten de EU geen plaatsing moge-lijk is. Bij doorsturen naar de EU krijgt de vluchteling een EU-‘rugzakje’ voor opvang door de gast-gemeente. Dit rugzakje wordt gefinancierd door de EU. De gastgemeente krijgt met dit rugzakje meer dan volledige financiële compensatie voor de opvang. De kwaliteit van de opvang wordt door de EU gecontroleerd. Opvang van vluchtelingen wordt dus aantrekkelijk voor gemeenten met een tekort aan mensen en geld.

De helft van de huidige budgetten voor vluchtelingen van EU staten kan worden besteed aan versterkingen van de ambassades. De rest gaat naar de EU/UNHCR opvangcentra buiten de EU en naar de opvang van vluchtelingen uit directe buurlanden van de EU.

10. Verdubbelen van het budget voor de UNHCR voor betere en permanente opvang in de regio
Alle fondsen die nu aan Frontex worden besteed gaan naar permanente lokale vluchtelingengemeenschappen die worden beheerd door de EU in samenwerking met de UNHCR, die komen in plaats van de tijdelijke regionale opvangcentra. Ook kan een een groot deel van de huidige budgetten van EU landen voor vluchtelingen naar de UNHCR.
Het huidige jaarlijkse budget van de UNHCR (2023) is ongeveer 10,66 miljard euro. Het huidige budget voor Frontex is 0,79 miljard euro, terwijl het budget dat een lidstaat als Nederland alleen al uitgeeft aan de opvang van vluchtelingen 0,7 miljard behelst. Te verwachten valt dat met deze verschuiving de EU het wereldwijde budget van de UNHCR met gemak kan verdubbelen, en dan nog meer geld overhoudt.

Momenteel vangt de UNHCR ongeveer een kwart van alle vluchtelingen op in eigen kampen, dat komt neer op ongeveer 20 miljoen vluchtelingen. In de EU vragen per jaar ongeveer een half miljoen vluchtelingen per jaar asiel aan. Met dit extra geld moet de UNHCR dus veel meer vluchtelingen efficiënt kunnen opvangen.

Een groot probleem van de huidige vluchtelingenkampen is dat het uitgangspunt is dat het om tijdelijke opvang gaat. Zaken worden niet voor lange tijd geregeld, terwijl het bestaan van de kampen steeds verlengd wordt, vaak met tientallen jaren zonder zicht op beëindiging. Dit brengt allerlei (schrijnende) problemen met zich mee. Daarom moet het uitgangspunt veranderen: de nieuwe opvangcentra van de EU/UNHCR moeten permanente nederzettingen worden, waarvan de orde en veiligheid worden georganiseerd door de EU en de VN zolang de plaatselijke overheid dat niet kan of wil.

Zoals gezegd, ik ben benieuwd naar jullie mening over dit concept.

[Sacha Gaus]

Ha Kees,

Ik schrok eerst van punt 6, maar na daar even op gebroed te hebben, denk ik dat ook dat een heel goed idee is.

Ik vind het allemaal heel goed doorwrocht en humaan klinken!

Groetjes, Sacha

[Casper Weekhout]

Dag,

Ook ik lees een gedegen en doorwrocht plan met veel, zo niet allemaal, goede suggesties.

Bedenkingen heb ik ook wel bij punt 6, niet zozeer door het idee van ‘snitching’, maar wellicht meer omdat het de deur kan openen voor misbruik van die regeling. Stel, een bezoeker met een tijdelijk visum werkt zwart, daar krijgt hij/zij voor betaald, maar aan het einde van de arbeidsperiode besluit hij/zij om de baas erbij te lappen om zo nog een ‘bonus’ van 30% te innen. Wat te doen?

Verder lijkt me dat punt 3 gaat wringen met de huidige wetgeving mbt sociale regelingen en het gelijkheidsbeginsel. Mensen die binnen een bepaalde periode een aantal weken betaalde arbeid heeft verricht, heeft recht op sociale voorzieningen. Daar lijkt me lastig aan te tornen. Maar dat vergt misschien wat meer uitwerking.

Groet,
Casper

[Kees Alders]

Goede punten om over na te denken. Het gevaar van misbruik is er, maar de baas neemt dat risico natuurlijk wel. Ik denk dat duidelijk moet worden dat iemand zwart uitbetalen echt niet meer kan. Dat geldt dus ook voor die Pool die dat badkamertje komt metselen bij een particulier. Als die Pool vervolgens voorstelt het “zwart” te doen, moet de particulier dan maar doorhebben wat voor risico hij daarmee neemt. Daar is nog wat werk te doen want veel mensen weten dat natuurlijk niet, of zijn niet eens door dat ze zwart betalen. Ik denk er nog over na.

Ook moet er inderdaad wat in over die uitkeringen. Het idee is natuurlijk dat de werknemer in dat geval geen Nederlands staatsburger is, maar een … nou ja, laat ik het woord ‘gastarbeider’ niet gebruiken maar daar komt het dichterbij dan bij waar we het woord ‘gastarbeider’ voor gebruikten het geval was. Het is niet redelijk sociale premies te heffen en dan geen recht te geven op het vangnet. Maar als we die sociale premies niet laten betalen worden die mensen goedkoper dan burgers, en dat is ook weer niet de bedoeling. Misschien is het een idee om dat geld te stoppen in een spaarpot die kan gelden als oprotpremie of als de arbeider de tien jaar uitzit, om te zetten in het recht op het sociale vangnet en bijvoorbeeld een vol AOW? Nog even op denken en rekenen.

Wat er ook in moet, is dat voor dit plan het vluchtelingenverdrag wel herschreven moet worden. Nogal ingrijpend, maar als het alternatief humaner is lijkt het mij wel te verdedigen (anders dan andere plannen waarin het herzien voor vluchtelingen altijd een verslechtering inhoudt). Ook sluit dit plan aan op de rechtse droom van ‘opvangen in de regio’ – het lijkt me belangrijk aan te geven dat wij dat altijd een slecht idee vinden, tenzij de regio ook écht daarvoor de middelen krijgt – en geen lapmiddelen of een afkoopsom. Dit idee is ook wezenlijk anders dan de deals met overheden zoals die van Turkije en Tunesië, omdat we met hen geen deals sluiten, maar het doen via de eigen ambassades en de UNHCR.

[Casper Weekhout]

Belangrijk laatste punt inderdaad. Wat altijd verstandig is, is dat je ook met cijfers kunt onderbouwen waarom dit plan beter is dan andere plannen. Daarmee overtuig je sneller de sceptici en twijfelaars.

[Wim Lanfermeijer]

Kees, ik reageer wat laat door allerlei omstandigheden, waarvan er een is dat een overwogen voorstel gedegen aandacht verdient. In dat verband mijn complimenten voor je positieve denkkracht en het alsmaar beter maken van Sociaal & Groen met echte en vernieuwende oplossingen.

Alhoewel er interessante zaken in je voorstel zitten heb ik wel een aantal vragen, opmerkingen en overdenkingen.

algemeen
Je begint over ‘asielzoekers’ en ‘migratie’, terwijl, als ik je stuk goed lees, je waarschijnlijk “immigratie” bedoelt. Dat komt ook een aantal keren terug. Je kunt met enige fantasie het terugzendbeleid onder ‘migratie’ scharen, maar dat is wat mij betreft te ver gezocht. Dat beleid is een voortvloeisel uit immigratie.

Vervolgens geef je aan op welke terreinen je voorstel betrekking heeft. Er zijn meer vormen van immigratie (redenen) maar je beperkt je tot illegale immigratie. Bij het derde gedachtestreepje spreek je echter van ‘alle problemen samenhangend met asielbeleid’.
De krapte op de woningmarkt en de opvang van asielzoekers in het onderwijs bijvoorbeeld wordt ook veroorzaakt door onhoudbare immigratiestromen, dus ik ga ervan uit dat je eigenlijk je eerste twee punten wilt oplossen, illegale instroom en de daaruit volgende problematiek.

visie en analyse
Zoals je inmiddels weet ben ik iemand die heel graag over oplossingen nadenkt, maar ik begin graag bij het begin. Bovendien zou het bij Sociaal & Groen passen eerst een visie te ontwikkelen en van daaruit beleid te ontwikkelen. Zo een visiedocument hebben we nog niet en daar ben ik natuurlijk zelf ook debet aan, maar ik ben al full-time voorzitter.

probleemanalyse
Het onderliggende probleem is natuurlijk dat mensen zich onveilig voelen in hun geboorteland of geen toekomstperspectief hebben, meestal economisch gemotiveerd. Als we het immigratievraagstuk willen oplossen moeten we mensen dus veiligheid en perspectief bieden (bestaansrechten) en dan vervalt de reden om je leven te wagen voor een onbekend land met een volledig andere cultuur. Dat is moeilijker aan te pakken, maar niet onmogelijk; je stipt zelf al een aantal zaken aan en die zouden, mits ze door de EU worden opgepakt (liefst nog i.s.m. andere westerse landen) wel degelijk hout snijden. Laten we niet vergeten dat de EU economisch een supermacht is, groter dan de VS.

Als ik dan toch deze noodzakelijke stappen even aan de kant zet ga ik even met je mee naar de oplossingen. Omdat er zoveel over op te merken valt behandel ik eerst de eerste samenhangende punten.

punt 1: bezoekersvisum voor drie maanden met recht op toegang tot de arbeidsmarkt.

Deze begrijp ik niet, al vind ik de ongelimiteerde en gecontroleerde tijdelijk toegang sympathiek. Het is eigenlijk het huidige Schengentoeristenvisum met arbeidsrecht. Ever terug naar de reden waarom mensen naar de EU komen. Dat is niet omdat ze hier tijdelijk willen zijn (toeristen) en al helemaal niet slechts drie maanden willen werken. In de praktijk zal dat minder zijn want ze moeten eerst ook nog werk én een woning zoeken. De illegaliteit wordt wel opgelost, maar de motieven voor de asielzoeker geenszins. Wat er alsdan gebeurt is dat immigranten na het verstrijken van de drie maanden de illegaliteit in gaan. Als je niet kunt zwemmen en je leven waagt draai je daar je hand niet voor om. Volgens Amnesty International komen er 500.000 illegalen per jaar de EU binnen, waarvan 75.000 minderjarigen. Wat je wel oplost is de wijze van binnenkomst. Met een legale toegang ben je van de vreselijke bootcriminelen en ellende af. Maar de illegaliteit heb je slechts drie maanden vooruitgeschoven. Je verplichte terugticket lijkt aardig, maar als je 3000 euro kunt betalen voor een roeiboot hebben asielzoekers geen enkel probleem met een niet te gebruiken retourticket van 60 euro.

Tenslotte zie ik niet zo, behalve seizoensarbeid in de fruitteelt, welke werkgever er op werkkrachten zit te wachten die over twee maanden weer weg zijn

punt 3. verlening na drie maanden mits woning en arbeid
Lijkt ook goed, maar als Nederlanders al 10 jaar op een wachtlijst staan (ikzelf bijvoorbeeld zeven jaar en niet in het Westen), hoe wil je dan mensen die meestal de taal niet beheersen binnen twee maanden aan een woning helpen?

Dan is er nog het probleem van het werken en de arbeidsrechtelijke zaken, waar Casper al op doelde.

Ik heb natuurlijk al een tijdje nagedacht hoe het wel zou kunnen, maar ik heb nog geen ingeving gehad. Ik broed door.

[Kees Alders]

Dag Wim,

Dank voor je nuttige opmerkingen! Dit helpt wel om eea scherper te krijgen/maken denk ik.

Inderdaad gaat het vanuit de EU gezien om immigratie. Emigratie zien wij niet als een probleem. Vanuit de vluchteling gezien is het natuurlijk wel emigratie. Een kwestie van perspectief. Inderdaad ook goed om het breder te betrekken.

Overigens verzet ik mij tegen het idee dat de huizenkrapte door de asielzoekers zou komen: met 12,5% huizentekort en een asielinstroom van 0,1% per jaar kán het niet aan de asielzoekers liggen dat er te weinig huizen zijn (en met 0,5% per jaar immigratie kan het eigenlijk ook niet aan de immigranten liggen): daarvoor zijn het er domweg te weinig. Maar dit terzijde. Er is natuurlijk los van wiens schuld dat is in Nederland (Randstad) wel een tekort aan huizen.

Over je analyse: daarin heb je natuurlijk gelijk, maar het gaat denk ik nog breder dan het probleem dat je stelt. Het is niet alleen onveiligheid en economische malaise, maar verschillen tussen economie en veiligheid die migratie uitlokken. En daarbij is er ook een pull-factor: we hebben in de EU een tekort aan arbeiders (vandaar de grote hoeveelheden ongedocumenteerden (zoals we illegalen liever noemen) die hier kunnen verblijven).

De ongelijkheid in de wereld uit die wereld te helpen is een nobel streven, maar gaan we nooit volkomen bereiken. Dus dan moeten we terwijl we naar een perfecte wereld streven, toch met een imperfecte wereld om weten te gaan. Goed dat zo te benoemen denk ik. Maar daarnaast geldt dat ik vind dat ook in een perfecte wereld een veilige en open grens zonder muren, prikkeldraad, patrouilles, smokkelaars en lijken wenselijk is.

Over punt 1: Het visum dat ik voorstel verschilt op twee heel belangrijke punten van het huidige Schengenvisum. Het huidige Schengenvisum is voor mensen uit niet-westerse landen alleen verkrijgbaar als de inwoner én kapitaal én een economische betrekking met een loon naar minstens westers minimumloon kan aantonen in het thuisland. Als dat er al is, en als dat er al aantoonbaar is (twee verschillende dingen), dan nog wordt een visum vaak geweigerd, vooral als mensen uit conflictgebieden of heel arme landen komen.

Dit is nou exact de reden waarom mensen hier met een bootje heen proberen te komen. Anders kwamen ze met een toeristenvisum, en verdwenen ze daarna onder de radar of vroegen ze alsnog asiel aan (veel mensen doen dat overigens ook zo: veel Zuid Amerikanen die in ons land illegaal verblijven komen op die manier binnen). Voor iemand uit Irak of Afghanistan is die route er niet.

Dus daarom is het een heel verstrekkend maar fundamenteel voorstel om dat Schengenvisum: 1. Voor iedereen te verstrekken (op voorwaarde van registratie en huisvesting vinden).

Met dit voorstel lossen we dus in één keer de schrijnende situatie met illegale grensovergangen op. Dat kan natuurlijk niet zonder de andere voorstellen, want anders zouden we natuurlijk wél echt ‘overspoeld worden’, althans, dat gevaar is er.

Minstens even belangrijk van mijn voorstel is daarom legaal werk veel makkelijker te maken en illegaal werk heel veel moeilijker.

Ongedocumenteerden kunnen hier alleen zijn en overleven omdat ze illegaal werk kunnen krijgen. Die route sluit ik af. Daarbij gaan veel mensen nu onder de radar als ongedocumenteerd verder omdat het erg gevaarlijk is om in en uit de EU te gaan, en terugkeer niet zeker is. Mensen zitten vast. Als mensen ten eerste geen illegaal werk kunnen vinden of in ieder geval veel moeilijker, en legaal werk zowel veel beter te krijgen als aantrekkelijker is, waarom zouden mensen dan nog in de illegaliteit belanden? Om hier te blijven zonder werk – er zullen wel mensen zijn die dat doen maar zeker niet veel. Zeker niet als ze ook veilig terug kunnen naar hun geboorteland, en eventueel zelfs terug kunnen keren als ze weer werk vinden hier.

(NB: ik zelf heb wat kennissen gehad die in de illegaliteit verbleven, en aan de andere kant heb ik een tijdjelang van gedachten gewisseld met iemand van de marechaussee die bezig was met ongedocumenteerden op te sporen. Die laatste man zei mij heel duidelijk: Kees, als ik mijn werk officieel echt goed zou doen dan stortte morgen de economie in. Ik ben er om de excessen te bestrijden, de rest laten we met rust. En inderdaad, als ik zag hoe makkelijk mensen werk konden krijgen: zeker niet alleen in de kassen, maar vooral in de horeca, bij schoonmaakbedrijven, maar vooral (en dat vond ik de grootste eye opener) als kindermeisje, bediende of tuinman in huizen van rijke mensen. Schandalig toch dat de belichamingen van het ideaal van de VVD stemmer in praktijk het meest misbruik maken van ongedocumenteerden?)

Het idee van mensen laten werken op oproepbasis in de eerste drie maanden is dat werkgevers een buitenlandse arbeidskracht even kunnen ‘uitproberen’. Als het bevalt, kunnen ze de werkkracht een contract aanbieden en volgens mijn volgende voorstel kan de kracht dan blijven. Het werken tijdens het eerste visumperiode is dus met het oog op verlenging voor beide partijen, maar met een veilige en eerlijke opt-out als het niet werkt. Het is dus zeg maar een proefperiode. Goed denk ik om dat duidelijker in de tekst te zetten.

Ik wil zelf geen mensen aan een woning helpen. Inderdaad zal voor Nederland (althans de Randstad) het vinden van een woning lastig zijn. Wel is die eis belangrijk, want je wilt geen mensen in kazernes of woonwagens of op straat. Maar in andere EU landen is het al niet zo’n probleem om een woning te vinden. Ik vertrouw hier een beetje op de creativiteit van mensen. Als mensen geen woning of kamer kunnen vinden, dan krijgen ze geen verlenging van hun arbeidscontract. Dat is dus iets waar een werkgever mee kan helpen. Een eensgezinswoning in het stadshart met een tuintje zal er niet in zitten, maar dat hoeven die mensen zeker de eerste jaren nu ook weer niet. Ik denk dat veel mensen wel degelijk ergens een kamertje vinden, desnoods met een flinke reisafstand van het werk – of het werk zelf verplaatst zich. Het is natuurlijk wel van belang de gemeenten de adressen te laten controleren op overinschrijving, en of het wel om echte woonadressen gaat.

Arbeidsrechtelijk moeten we hier inderdaad goed over nadenken. Ik vond het idee van een spaarpot maken van de sociale premies, die kan gebruikt worden als vertrekpremie als het werk ophoudt of omgezet kan worden na die tien jaar, op zich wel een optie. Misschien moet dat er dus bij, tenzij iemand een probleem daarmee ziet. Voorkomen moet in ieder geval worden dat ofwel de buitenlandse arbeidskrachten premie betalen voor iets waarop ze geen recht hebben (sociale premies) en aan de andere kant dat ze goedkoper worden dan binnenlandse arbeidskrachten, die deze premies wel betalen.

Misschien moeten we het ook eens opschrijven vanaf de kant van de ondernemer, die zo op deze manier makkelijker mensen uit het buitenland kan halen en ‘uitproberen’, zonder aan moeilijke en ingewikkelde procedures vast te zitten. Ook is het voor eerlijke ondernemers aantrekkelijk dat de valse concurrentie van illegale arbeid wordt uitgeschakeld.

[Kees Alders]

Beste mensen,
Ik heb nu op basis van bovenstaande maar met wijzigingen naar aanleiding van jullie input hier en via andere kanalen een voorstel opgesteld. Zullen we dit zo op het algemene forum zetten?

groet,
K

Immigratie (asiel en arbeidsmigratie)
Maak Frontex overbodig door het weghalen van de redenen voor illegale grensovergangen

In het kort:
De 2 veruit belangrijkste redenen waarom mensen illegaal de EU-grens willen oversteken zijn:
– Om asiel aan te vragen
– Om illegale arbeid te verrichten in de EU (oftewel zwart werk)

Sociaal en Groen wil strenge grensbewaking overbodig te maken door deze 2 redenen voor illegale migratie weg te nemen. Daarmee lossen we in één klap vier urgente problemen op, te weten:
– Illegale grensovergangen
– Illegale arbeid
– De asielproblematiek
– Arbeidstekorten door vergrijzing.

Dit bereiken we door voor arbeidsmigranten een doelmatige en flexibele voorziening te treffen waarbij misbruik wordt uitgesloten, door de beschikbare middelen aan te wenden om vluchtelingen zo dicht mogelijk bij huis menswaardig op te vangen, door illegale arbeid effectief aan te pakken, en door maximaal in te zetten op eerlijke internationale betrekkingen. Hoe precies is uitgewerkt in onderstaand 10-puntenplan.

De status quo: Eén grote doorlopende ramp
De hele strategie van grenzen bewaken is helaas één grote mislukking gebleken. Ze veroorzaakt een doorlopende humanitaire ramp aan en binnen de grenzen, kost bakken met geld, maakt Europa kwetsbaar, en leidt tot politieke instabiliteit, angst en afschuw onder de bevolking, en de opkomst van extreemrechts.

(Verder lezen: Op de kusten van het verlichte Europa dat zo trots is op haar mensenrechten en vrijheden, spoelen dagelijks lijken aan. Het grensbeleid is een doorlopende humanitaire ramp.

Er gaat heel veel geld en moeite naar strenge grensbewaking (bijna een miljard euro per jaar), terwijl de grenzen nog altijd poreus blijken te zijn. Dit is te zien aan het aantal illegalen en asielaanvragen in de EU.

Daarbij maakt de huidige situatie mensensmokkelaars schatrijk en stimuleert het de criminaliteit, aan de grens en op de arbeidsmarkt.

Om de ramp compleet te maken, maakt de EU zich daarbij chantabel, en zijn er buitenlandse politici (oa Erdogan en Loekasjenko) die profiteren van de situatie, door te dreigen asielzoekers Europa in te sturen (of door dat dreigement zelfs uit te voeren), met als doel om politieke en financiële gunsten af te dwingen … die ze vervolgens nog krijgen ook.

Of je nu kneiterrechts bent en je met name druk maakt om dat er mensen binnen komen, of superlinks en het enige dat je kan schelen is dat er doden vallen, of dat je in het midden zit en je je met name druk maakt over de criminaliteit aan alle zijden: niemand is tevreden met de huidige situatie.

Die is niets minder dan een ramp. Een volledig andere strategie is daarom noodzakelijk.)

Vier problemen
Vier van de grootste problemen van onze tijd zijn:

– Illegale grensovergangen
– Illegale arbeid
– Asielinfarcten, en
– Tekorten op de arbeidsmarkt

Deze problemen gaan niet vanzelf verdwijnen zolang er niets fundamenteel verandert in beleid.

(Verder lezen: 1. Illegale grensovergangen. Smokkelaars en dodelijke ongevallen aan de grens, en als bonus een chantabel Europa, dat niet zelden gedwongen voelt ongemakkelijke deals te maken met ondemocratische buitenlandse regeringen, die weinig ophebben met de mensenrechten

2. Illegale arbeid. Zwart werk vormt oneerlijke concurrentie voor legale arbeid, en drijft de belastingdruk op.

3. Asielinfarcten. De slepende problemen met asielaanvragen, plus de verhitte maatschappelijke discussie hierover, die steeds verder polariseert, wakkert radicalisme aan, bij zowel asielzoekers en statushouders als bij extreemrechts

4. Arbeidstekorten. De vergrijzing zorgt voor een enorm en oplopend gebrek aan werknemers in de EU, waarbij het werk in veel sectoren te lang blijft liggen. Mede en vaak zelfs met name daardoor ontstaan grote wachtlijsten in de zorg, in de bouw, en in het onderwijs. Maar ook in andere sectoren zijn grote tekorten aan werkkrachten. Er is ook geen zicht op dat robotisering dit gaat oplossen, zeker niet op korte of middellange termijn.)

De oplossing
De enige oplossing voor deze vier problemen is de twee belangrijkste redenen voor illegale grensoverschrijding weg te nemen, zodat strenge grensbewaking simpelweg overbodig zou zijn. Hiertoe dient onderstaand 10-puntenplan.
1. Maak een EU bezoekersvisum van drie maanden voor iedereen mogelijk, ongeacht nationaliteit
Iedere wereldburger krijgt het recht om maximaal drie maanden als toerist in de EU te verblijven. De eisen die hieraan gesteld worden zijn het hebben van een retourticket, het vast laten leggen van de biometrische kenmerken bij entree, en een geldige en vooruit betaalde reservering voor een verblijfplaats gedurende de beoogde tijd van het bezoek.

(Verder lezen: Doordat er een legale en veilige en goedkope manier komt om de EU binnen te komen, is het voor niemand meer nodig om een onveilige en dure reis te ondernemen met behulp van smokkelaars.

Onder de huidige situatie zou dit ertoe leiden dat het aantal asielverzoeken de lucht in vliegt en het aantal ongedocumenteerden die van de radar verdwijnen naar het illegale circuit enorm stijgen. Dit punt kan daarom alleen doorgevoerd worden als ook alle volgende punten worden gerealiseerd.)

2. Er komt één douaneorganisatie voor de EU, met een centrale registratie voor alle grensoverschrijdingen
Alle afzonderlijke douaneorganisaties van lidstaten worden vervangen door één centrale douaneorganisatie van en voor de hele EU, met alle bijbehorende politionele bevoegdheden.

Er komt daarbij een centrale Europese registratie van biometrische gegevens van alle grensoverschrijdingen door niet-ingezetenen, zowel bij binnenkomst als bij uittreden. Daarbij wordt een koppeling gelegd om te monitoren wie er te lang (ongedocumenteerd dus) aanwezig is. Zo wordt precies duidelijk hoeveel mensen er zich in de EU bevinden.

(Verder lezen: Omdat er één grensbeleid is en komt voor de hele EU, en ons voorstel ook een harmonisering inhoudt van het visumbeleid, is er geen enkel nut meer om elk land een eigen douaneorganisatie te geven: dit volhouden betekent alleen maar slechtere communicatie, minder efficiëntie en hogere kosten voor de belastingbetaler.

De centrale registratie daarbij is van essentieel belang voor dit puntenplan, en is bedoeld om een definitief einde te maken aan het onbekende aantal ongedocumenteerden binnen de grenzen van de EU.

Hoeveel mensen er nu illegaal in de EU verblijven weet namelijk niemand. Dit is juist omdat deze mensen nu niet geregistreerd zijn, en ook niet gezien willen worden. Een schatting van de EU uit 2007 gaf echter aan dat het aantal tussen de 2 en de 4 miljoen mensen moet zijn. Dit zal de afgelopen decennia alleen maar meer zijn geworden: Frontex meldt dat naar schatting per jaar meer dan een kwart miljoen mensen door de mazen van het net glippen en illegaal de grens oversteken.

Een kleine minderheid van de mensen die illegaal binnenkomen vraagt asiel aan. De overgrote meerderheid vindt werk in de illegale arbeid.

Met de voorgestelde maatregel voor het registereren van mensen die binnenkomen verandert deze situatie radicaal: er ontstaat volledig zicht op om welke hoeveelheden mensen het gaat, en welke individuen het betreft. Fraude hiermee is eigenlijk niet mogelijk: het is bijzonder moeilijk om vingerafdrukken en een iris te vervalsen, en al helemaal om een douanebeamte te misleiden die ze bij een persoon zelf afneemt.

De hierna volgende punten van ons actieplan zorgen er bovendien voor dat het veel minder mensen zal betreffen: slechts een fractie van het aantal nu. Opsporing wordt daarmee bijzonder vergemakkelijkt.)

3. Verlenging van een bezoekersvisum wordt mogelijk bij het vinden van betaalde arbeid én gecertificeerde huisvesting
Iedereen die met welk visum dan ook in de EU verblijft krijgt het recht om betaalde arbeid op oproepbasis te verrichten. Zo kunnen mensen die hier voor drie maanden binnenkomen het bij een werkgever ‘proberen’.

Het wordt bovendien makkelijker gemaakt om met een buitenlands diploma een beschermd beroep uit te oefenen, doordat de erkenning daarvan wordt gestandaardiseerd.

Wanneer iemand wiens tijdelijke visum van drie maanden verstrijkt, en hij of zij een aansluitend arbeidscontract én gepaste legale huisvesting kan aantonen, krijgt deze persoon recht op verlenging van het verblijfsvisum met telkens zes maanden.

Wanneer sprake is van voldoende inkomen en geschikte huisvesting voor het overbrengen van familieleden wordt dit voor diezelfde periode toegestaan.

Het visum geeft geen recht op (de meeste) sociale voorzieningen en sociale huisvesting.

(Verder lezen: Door deze voorziening zal het voor immigranten niet aantrekkelijk meer zijn om illegale arbeid te verrichten: er is namelijk een toegankelijke legale variant die eigenlijk alleen maar voordelen kent. Ook het aanvragen van asiel wordt minder aantrekkelijk: er is immers een makkelijkere manier om te kunnen blijven … door zich nuttig te maken.

Met een dergelijk visum als hier beschreven heeft iemand geen recht op sociale uitkeringen, toeslagen, en geen toegang tot sociale huurwoningen. Het visum geeft wel recht op kinderbijslag, scholing voor de kinderen, en noodzakelijke medische hulp. Het is bij dit werkvisum verplicht om een ziektekostenverzekering af te sluiten.

Bij de tweede verlenging van het visum wordt de plicht toegevoegd een examen te halen waarin bewezen wordt op de hoogte te zijn van de wettelijke rechten en plichten voor EU ingezetenen (dit in plaats van de huidige inburgeringsexamens).

De eis van de geschikte huisvesting is belangrijk, en dient goed gecontroleerd te worden door de gemeenten: zowel de inschrijving wordt gecontroleerd alsmede of er ook daadwerkelijk huur wordt betaald. De vaak voorkomende praktijken dat meer mensen ingeschreven staan op één woonadres dan waar het huis geschikt voor is, of dat er daadwerkelijk fysiek teveel mensen op één woonadres wonen, mogen zo niet meer voorkomen. Daarbij moeten de adressen verplicht een certificaat van de Stichting Normering Flexhuisvesting (SNF) krijgen (dit is een keurmerk dat nu facultatief is).

Overigens mag gebruik gemaakt worden van hotelreserveringen, maar ook deze hotels dienen te worden gecontroleerd door de gemeente.

Arbeidsmigratie is volledig op initiatief van de werkgever en vooral de immigrant. De overheid sluit geen deals met vreemde landen over arbeidsmigratie en werft niet actief: zij heeft alleen een controlerende en faciliterende functie.

Het waarderen van een buitenlandse diploma voor beschermde beroepen, oftwel de Internatinale DiplomaWaardering (IDW: nu in Nederland uitgevoerd door SBB en Nuffic) wordt versoepeld, gestandaardiseerd en het aanvragen daarvan wordt versneld. Tegelijkertijd worden de eisen aan beschermde beroepen in de EU lidstaten geharmoniseerd.)

4. Na tien jaar werken en belasting betalen krijgt men volledige burgerrechten
Wanneer iemand kan aantonen dat hij of zij tien jaar in de EU werk heeft verricht en belasting heeft betaald, krijgt hij/zij een permanent verblijfsvisum met recht op sociale voorzieningen. Individuele landen mogen aan deze eisen een taaleis toevoegen (in plaats van de huidige inburgeringsexamens).

(Verder lezen: Voor een permanente verblijfsvergunning moet de immigrant deze periode van tien jaar werken en belasting betalen volmaken met onderbrekingen die niet vaker dan één keer per jaar plaats mogen vinden, en per onderbreking niet langer mogen duren dan drie maanden.

Wanneer in de periode van de laatste drie jaar ook een gezin onderhouden is door de immigrant, geldt de permanente verblijfsvergunning ook voor hen.)

5. Meenemen van opgebouwde rechten toestaan om terugkeer te vergemakkelijken
Mensen die werken met een tijdelijk verblijfsvisum betalen sociale premies terwijl ze geen recht hebben op sociale uitkeringen: deze premies worden opgespaard in een individuele spaarpot, die zij mee kunnen nemen als zij terugkeren naar hun land van herkomst.

(Verder lezen: Het gaat hier om sociale premies voor de WW, Wia, pensioen, en het naar rato betaalde bedrag aan de AOW. Wanneer men langer dan een half jaar terugkeert naar het land van herkomst, kan deze spaarpot verzilverd worden (men ‘spaart’ dan immers niet meer voor permanente verblijfsvergunning: zie onder punt 4).

Mensen die op bovenstaande manier een permanent verblijfsvisum verdienen kunnen hun oude nationaliteit houden naast hun visum. Zij krijgen het recht te nationaliseren als ze willen, maar kunnen ook als ze dat doen hun oude nationaliteit houden. Ook zij kunnen hun opgebouwde AOW- en pensioenrechten laten verzilveren als ze permanent terugkeren naar hun land van herkomst.)

6. Maak een definitief einde aan zwart werk, en verlaag de inkomstenbelastingen
Wanneer iemand kan aantonen dat hij of zij zwart werk heeft verricht kan hij daarmee naar de marechaussee stappen. De opdrachtgever wordt dan beboet met het bedrag van 30 procent van het minimumloon voor een half jaar (ongeveer gelijk aan sociale lasten voor die periode), uit te betalen aan degene die zwart werk heeft verricht.

Een dergelijke ‘verklikkerspremie’ is weliswaar onsympathiek, maar het is enorm effectief – wij verwachten zelfs dat deze zo effectief zal zijn dat ze in praktijk zelden zal worden opgelegd. Hierdoor zal niemand namelijk meer voor zwart werk durven betalen, en zal zwart werk zo goed als verdwijnen. Wanneer illegale arbeid verdwijnt kunnen de inkomstenbelastingen voor iedereen omlaag.

(Verder lezen: De omvang van illegale arbeid in de EU is door haar illegale aard onbekend, maar het is wel zeker dat zij enorm is.

Illegale arbeid in de EU vindt nu vooral plaats in de landbouw (in Nederland vooral de tuinbouw), in de horeca, in de schoonmaaksector, en als hulp in de huishouding of voor kinderen.

Vooral in de landen in de grensstreken is het aandeel van illegale arbeid groot, maar ook in Nederland stellen experts dat de economie zonder illegale arbeiders hoogst waarschijnlijk volledig zou instorten.

Illegale arbeid verhoogt de belastingdruk op legale arbeid en vormt daar oneerlijke concurrentie voor. Bovendien is illegale arbeid de belangrijkste reden voor illegale grensovergangen en illegaal verblijf.

Anno nu is het ook zo dat illegale arbeid streng beboet wordt, maar deze boete moet aan de overheid betaald worden. Bovendien is het voor veel mensen de enige methode om aan werk te komen. Daarmee verdwijnen voor de werknemers de belangrijkste prikkels om melding te doen van dit misbruik.

Omdat de voorgaande actiepunten ervoor zorgen dat het mogelijk is om deze arbeid legaal te gaan vervullen, heeft het streng bestrijden van zwart werk ook zin. De EU zou met deze combinatie van al deze punten en de voorgestelde boetemaatregel in één keer de illegale arbeid kunnen decimeren, inclusief zwart werk door mensen mét verblijfsvergunning of paspoort.)

7. Een generaal pardon voor bestaande ongedocumenteerden
Mensen die nu zonder verblijfsvergunning in de EU verblijven en zwart werken kunnen hun contract legaliseren, of zonder boete of strafmaatregel terugkeren.

(Na de invoer van voorgaande punten kunnen mensen die nu illegaal in de EU werken gebruik maken van de nieuwe regelingen voor terugkeer en legalisering van arbeid. Zij krijgen zo het recht om zonder boete of maatregel hun werk te legaliseren, of terug te keren naar eigen land.

Zo maakt de EU na invoering van de voorgaande punten schoon schip, op een menswaardige wijze.)

8. Verdubbeling van het budget voor de UNHCR, voor betere en permanente vluchtelingenopvang in de regio

(Alle fondsen die nu naar Frontex gaan, gaan in de nieuwe situatie naar permanente lokale vluchtelingengemeenschappen, die in plaats komen van de huidige ‘tijdelijke’ opvangkampen van de UNHCR. Ook gaat de helft van de huidige budgetten die EU landen voor de opvang en huisvesting van vluchtelingen uitgeven voortaan naar de EU/UNHCR.

Met dit geld komen er permanente vluchtelingenopvangplaatsen, die worden beheerd door de EU in samenwerking met de UNHCR, bij voorkeur buiten de EU zo dicht mogelijk bij conflictgebied.

Deze opvangplaatsen moeten voldoen aan door de EU opgestelde aanvullende hoge eisen voor veiligheid, huisvesting, medische hulp, scholing, en een gepaste infrastructuur voor de langdurige opvang van mensen. De UNHCR kampen worden daarmee een werkelijk geloofwaardige en volwaardige ‘opvang in de regio’.)

(Verder lezen: Het huidige budget voor Frontex is 0,79 miljard euro. Het budget dat een lidstaat als Nederland alleen al uitgeeft aan de opvang van vluchtelingen is 0,7 miljard per jaar. Ervan uitgaande dat Nederland als betrekkelijk klein maar populair land hierin gemiddeld is, wordt er in de gehele EU dus per jaar dus naar schatting 10 tot 20 miljard euro uitgegeven aan het opvangen van vluchtelingen en het tegenhouden daarvan.

Het huidige jaarlijkse budget van de UNHCR (2023) is ongeveer 10,66 miljard euro. Met dit budget vangt de UNHCR ongeveer een kwart van alle vluchtelingen wereldwijd op in eigen kampen, dat komt neer op ongeveer 20 miljoen vluchtelingen. In de EU vragen per jaar ongeveer een half miljoen vluchtelingen per jaar asiel aan. Wanneer uitgegaan wordt van een gemiddelde behandeltijd van tien jaar, gaat het dus om de opvang van 5 miljoen mensen. De UNHCR vangt met hetzelfde budget als de EU uitgeeft dus vier keer zoveel mensen op.

De EU kan kortom beter haar geld steken in het verbeteren en uitbreiden van de UNHCR faciliteiten, omdat voor dat geld veel meer mensen geholpen kunnen worden.

Een groot probleem van de huidige vluchtelingenkampen van de UNHCR is dat het uitgangspunt is dat het om tijdelijke opvang gaat. Zaken worden niet voor lange tijd geregeld, terwijl het bestaan van de kampen steeds verlengd wordt, vaak met tientallen jaren en zonder zicht op beëindiging. Dit brengt allerlei (schrijnende) problemen met zich mee die te maken hebben met huisvesting, infrastructuur en het perspectief van mensen. Daarom moet het uitgangspunt veranderen: de nieuwe opvangcentra van de EU/UNHCR moeten permanente nederzettingen worden, waarvan de orde en veiligheid worden georganiseerd zolang de plaatselijke overheid dat niet kan of wil door de EU en de VN, en permanent door de EU en de VN worden georganiseerd.)

9. Asiel kan voortaan alleen nog aangevraagd worden buiten de EU
Na invoering van de vorige punten wordt de asielprocedure binnen de EU in alle landen zelf volledig afgeschaft.

Wie in aanmerking wil komen voor asiel, dient zich te melden bij een EU-ambassade of een vluchtelingenopvangcentrum van de UNHCR in eigen land of een buurland. De asielprocedure wordt uitgevoerd in een UNHCR vluchtelingenopvangcentrum. Wie recht op asiel krijgt, krijgt in principe permanente toegang tot zo’n gemeenschap.

(Verder lezen: De UNHCR zet met het geld dat vrijkomt uit de vorige punten vluchtelingengemeenschappen op waar mensen veilig kunnen zijn. Vluchtelingen kunnen ervoor kiezen om naar de EU te gaan als werknemer, of bij een gemeenschap in de regio asiel te vragen als vluchteling.

Hiervoor moet het VN-vluchtelingenverdrag herschreven worden. Wij denken dat dit alleen haalbaar en acceptabel is voor de internationale gemeenschap als de EU bij dit voorstel haar alternatief presenteert: vrij verkeer voor mensen die een kort bezoek brengen of legaal werk vinden.

Omdat er altijd mensen zullen zijn die door oorlog of vervolging hun gebied moeten ontvluchten en die zich niet economisch rendabel kunnen maken in den vreemde, dient er ook een opvang te blijven voor deze vluchtelingen.

De UNHCR kan aan de Europese Unie vragen om deze vluchtelingen binnen de EU grenzen op te vangen, bijvoorbeeld wanneer er in het buitenland geen geschikte lokatie is voor opvang. In dat geval kunnen genoemde UNHCR vluchtelingengemeenschappen ook binnen de EU gerealiseerd worden. Deze gemeenschappen worden niet door de lidstaten maar door de EU betaald en gerealiseerd. Ook komen de kosten voor levensonderhoud van deze mensen niet voor rekening van de lidstaten, maar voor rekening van de EU.

Het zal wellicht nodig zijn om ook van dit soort opvanglocaties binnen de EU op te richten. Dit zal onder regie van de EU, dus niet door een lidstaat, worden gedaan op daarvoor aangewezen plaatsen met een lage bevolkingsdichtheid. Mensen die met asiel toegelaten worden in dit soort opvangplaatsen krijgen alleen financiering en voorzieningen voor hun levensonderhoud zolang zij in deze opvangplaatsen blijven. Zij kunnen wel zoals iedere andere wereldburger binnen de EU reizen en werk zoeken als zij voldoen aan de eisen van huisvesting en een arbeidscontract.

Wanneer vluchtelingen met een status meer dan drie maanden verdwijnt uit het opvangkamp wordt geacht dat hij of zij een andere veilige plek gevonden heeft en vervalt de plek, en daarmee het recht tot terugkeer in de opvang.

NB: Zolang we nog in de huidige juridische werkelijkheid leven is Sociaal & Groen overigens van mening dat Europese landen zonder morren en verdere beperkingen aan de internationale verplichtingen die de mensenrechtenverdragen met zich meebrengen moeten voldoen, en dus vluchtelingen die in eigen land aankomen ruimhartig en humaan op moeten vangen: een gebrekkige opvang, extra beperkingen en lange ingewikkelde procedures lossen niets op, integendeel, zij brengen alleen ellende met de integratie en versterken de maatschappelijke onrust.

Asielzoekers vormen bovendien maar een klein deel van het huidige totale aantal immigranten, en een nog veel kleiner deel van het aantal mensen met een migratieachtergrond in onze landen. De focus op asielzoekers in de media inzake immigratie is niet gerechtvaardigd door de aantallen, maar alleen door de erbarmelijke omstandigheden van de opvang en de ellenlange procedures daaromheen: dit is door overheden gecreëerd.)

10. Bevorder internationale veiligheid door eerlijke handel
De noodzaak om te vluchten wordt verminderd doordat de EU landen ook zelf verantwoordelijkheid nemen in hun handelen. Importbelastingen worden allemaal herijkt naar morele standaarden: buitenlandse bedrijven die kunnen bewijzen dat ze produceren met inachtneming van dezelfde eisen die gesteld worden aan EU-bedrijven betalen geen importtaksen. De rest betaalt dat wel.

(Verder lezen: Het gaat hier om de door de EU aan binnenlandse bedrijven gestelde eisen aan mensenrechten en arbeidsvoorwaarden en milieu. Controle hierop dient te gebeuren door onafhankelijke instanties die gefinancierd worden door de EU en op hun beurt weer gecontroleerd worden op corruptie.

Dit punt vereist het veranderen van alle internationale verdragen die de EU met andere landen gesloten heeft, en is dus niet makkelijk in te voeren. Toch denken wij dat het absoluut noodzakelijk is hiernaar te streven, niet alleen omwille van het milieu en de mensenrechten buiten de EU, maar ook om de oneerlijke concurrentie uit het buitenland voor bedrijven binnen de EU weg te nemen.

Zie verder het voorstel van Sociaal en Groen voor eerlijke handel en importbelastingen.)

[Casper Weekhout]

Dag allen,

Ik wilde ook nog even kort reageren op de ingebrachte argumenten.

Voor wat betreft de cijfers van immigratie / asielzoekers waar veelvuldig mee wordt geschermd in het debat, is de groep statushouders (mensen die een verblijfsvergunning toegewezen hebben gekregen, niet te verwarren met de nieuwkomers die nog ‘door het systeem moet’) die woonruimte zoekt relatief klein t.o.v de andere groepen (uit mijn hoofd ongeveer 35.000 mensen per jaar, dat is ong. 10%). Door het volledig afbreken van de sociale woningbouw (een afname van 150.000 woningen tussen 2013-2019, legt deze groep wel druk op die specifieke sector vd huizenmarkt, maar wordt dit sentiment vaak aangewakkerd vanwege electorale redenen. In een interview met de afzwaaiende directeur van Beveland Wonen (nu is Zeeland niet perse representatief voor heel Nederland natuurlijk, maar toch) zei hij dat 1 op de 7 huizen toegewezen wordt aan statushouders. Wellicht is het verstandig om dit sentiment aan te stippen en met feiten te weerleggen.
Voor alle cijfers: https://www.cbs.nl/nl-nl/dossier/dossier-asiel-migratie-en-integratie/hoeveel-immigranten-komen-naar-nederland

En bij punt 3 heb ik bij mijn vorige reactie ook getwijfeld ook ik het erbij wilde vermelden. Toen niet gedaan, nu wel, omdat ik toevallig deze morgen in de krant een ingezonden brief las die aansloot bij mijn overweging dat het toelaten van mensen voor ‘beschermde beroepen’ en het makkelijker toelaten van mensen met een vakdiploma kan zorgen voor een brain drain in ontwikkelingslanden en zal een sentiment van neo-kolonialisme oproepen. Mijns inziens moeten we hier dus uiterst voorzichtig mee zijn.

Verder blijft het een goed voorstel!

Groet,
Casper

[Kees Alders]

Ha Casper,

Beide wel goede opmerkingen waar we wat mee moeten doen denk ik. Verhaal statushouders: helemaal gelijk. Ik denk dat dit goed zou passen bij de NB. onder punt 9, waar het gaat over de huidige situatie. Wat je post lijkt me wel een goede strekking voor zo’n verhaal, met link.

Het tweede argument: goed om dat argument te noemen, hoewel ik het argument vaak misbruikt zie door rechts als excuus om buitenlanders te weigeren. Het is echter wel belangrijk hier een goed verhaal bij te hebben. Ik denk dat het nuttig is te vermelden dat deze regeling het aantrekkelijk maakt voor mensen om tijdelijk hier te werken en uiteindelijk geld en kennis terug naar huis te nemen (er is immers de ‘spaarpot’ uit de sociale zekerheidspremies die lonkt als alternatief voor permanente vestiging): dat is denk ik ook gunstig voor de landen van herkomst. Ik vind mensen weigeren aan de grens ook geen oplossing voor neokolonialisme. Dat laatste zal ik er niet bij vermelden maar denk ik dat dat daarvoor voldoende zal zijn?

[Casper Weekhout]

Het benoemen en weerleggen van die argumenten zal inderdaad voldoende zijn. In deze, en bijvoorbeeld bij discussies binnen onze fractie probeer ik ook altijd de noodzaak van het kennen, benoemen en weerleggen van de tegenargumenten te benadrukken. Zelf weten we wel dat we gelijk hebben, maar als je geen antwoorden of oplossingen hebt voor de oppositie ga je die nooit overtuigen. Dus met jouw verhaal en argumenten heb je dat dan sowieso gedekt.

[Kees Alders]

Prima, dank!

[Wim Lanfermeijer]

Ik vind dat dit voorstel niet publiekelijk op het forum kan, ik ben vooralsnog tegen een flink aantal punten. Daar moet nog eerst over gesproken worden, veel is onduidelijk en is niet deugdelijk onderbouwd. Er wordt behoorlijk wat voorgesteld maar ook beweerd en verondersteld. Ik stel voor dat we gaan knippen: ieder voorstel wordt apart genoemd en gemotiveerd. Culturele en politieke problemen komen geheel niet aan bod terwijl die vaak bepalend zijn voor problematieken die met dit onderwerp gemoeid zijn. Ook aan de oorzaken en gevolgen wordt geen aandacht besteed. Dit is een onderwerp dat zo breed is in allerlei opzichten dat behandeling of per onderdeel moet of in een uitgebreide immigratievisie vastgelegd moet worden. Ons huidige voorstel is ‘slechts’ het humaniseren van een procedure. Met dit voorstel wordt het omvangrijke immigratiepolitiek. Moeten we zeker mee aan de slag, maar laten we dan beginnen bij het begin.

[Sacha Gaus]

Met belangstelling gelezen! Ik vind deze denkrichting waanzinnig sterk.

[Kees Alders]

@Wim: Ik vraag me af waarom we een en ander niet juist in het openbaar zouden kunnen bespreken? Het staat hier nu al maanden open en ter discussie, maar nog niet voor leden. We zijn toch een open club?

Allemaal losknippen vind ik geen goed idee, omdat het wel allemaal met elkaar samenhangt. Je kan bijvoorbeeld niet de grenzen opengooien voor toeristen als je niet een oplossing hebt voor illegale arbeid, en in Europa nog steeds miljoenen mensen aan zwart werk kunnen komen. En je kan ook niet iets over arbeidsmigratie zeggen als je daarnaast niets zegt over de impact daarvan op de huizenmarkt en geen oplossing hebt voor het gevaar dat mensen op straat gaan zwerven of met zijn allen in een woonwagenkamp belanden.

En aan de andere kant vind ik het ook geen goed idee om de discussie nog veel breder te trekken: je moet ook kunnen beperken om ergens te komen. Ik vind bijvoorbeeld dat cultuur niet beschermd moet worden door het grensbeleid en politiek moet volgend zijn en niet leidend voor de inhoud: misschien nuttig hier wat over te zeggen maar laten we ons hoeden ons te verliezen in strategische schwalbes en culture wars.

Het “zwart werk” punt zelf zouden we nog los kunnen beschouwen, maar veel andere punten niet.

Ik ben verder erg benieuwd naar je bezwaren. Vaak leidt dit naar voren brengen daarvan tot nuttige aanpassingen: daar lijkt het ook naar te leiden als je zegt dat je met name veel onderbouwing en verduidelijking mist. Veel vragen zal ik denk ik wel kunnen beantwoorden, want ik verzin dit niet in de laatste maand – ik loop al jaren met ideeën in deze richting op (eerdere versies zijn ook verschenen op Joop). Andere vragen zullen juist leiden tot nieuwe inzichten en aanpassingen.

Een goede uitwerking is wel essentieel, vooral omdat het echt een heel andere manier van kijken naar immigratie inhoudt, waar nu alle partijen van links tot rechts eigenlijk vasthouden aan de status quo van scheiden van economische en politieke vluchtelingen, asiel aanvragen ter plaatse en voor de rest proberen de ellende die daaruit voortkomt met de knoet (rechts) of met de pleisterbox (links) te bestrijden. In praktijk is wat er in het partijprogramma van Wilders en GroenLinks staat niet eens zo heel veel anders. Wat ik hier voorstel is wél heel anders, maar naar mijn stellige overtuiging veel beter. (Ik verzin het natuurlijk zeker niet alleen: ik zal er ook nog eens een aantal bronnen bij zoeken.)

• Deze reactie is gewijzigd 8 maanden geleden door Kees Alders.
• Deze reactie is gewijzigd 8 maanden geleden door Kees Alders.
• Deze reactie is gewijzigd 8 maanden geleden door Kees Alders.
• Deze reactie is gewijzigd 8 maanden geleden door Kees Alders.
• Deze reactie is gewijzigd 8 maanden geleden door Kees Alders.
• Deze reactie is gewijzigd 8 maanden geleden door Kees Alders.

[Auteur]

Berichten