Zwarte kousen.

De geschiedenis is een grabbelton waaraan tamelijk willekeurig rechten en claims kunnen worden ontleend. Zowel de Palestijnen als de Israëlitische regering doen dat. Misschien heeft de een meer gelijk dan de ander, maar dat kan ik niet beoordelen omdat ik niet weet welke tijdsperiode als referentie moet worden gebruikt en welk gewicht daaraan moet worden gegeven. Toch kan ik wel enig begrip voor historische claims opbrengen.

Ook voor religieus gewortelde territoriale claims mag erkenning zijn, maar niet als die worden afgedwongen ten koste van mensen die de betreffende religie niet delen. Dat is een anachronisme dat tijdens het kolonialisme misschien gemeengoed was, maar in deze tijd absoluut onacceptabel is. Wie kijkt nog met een welgevallige blik terug op de kruistochten?

Het valt op dat in dit conflict de religieuze argumenten in de media nogal kritiekloos als een gegeven worden behandeld.

Angst om een partij te kwetsen? Schuldgevoel?

Op Urk weet men honderd procent zeker dat ik naar de hel ga. Dat mompelen ze daar waarschijnlijk. Ik kom er graag, en vooralsnog blijven ze van me af. Het bestaat.