Fascisme draaiboek in werking getreden

Ik heb de afgelopen week met open mond de gang van zaken rondom de algemene beschouwingen in de Tweede Kamer gadegeslagen. Er moest en zou een asielcrisis komen.

De meeste partijen in de Tweede Kamer zeiden: Niet doen, daarmee zet je de democratie buiten werking. De ambtenaren zeiden: Niet doen, dat is oneigenlijk gebruik van wettelijke mogelijkheden. Commentatoren sloegen verbijsterd de hand voor de mond.

Een crisis uitroepen is niet niks, want daarmee hef je – zij het tijdelijk – bepaalde wetten op. Je kunt dingen doen zonder de Tweede Kamer daarin te kennen. Je speelt even mini-dictatuur met het oog op het welzijn van het land.

De problemen rondom Ter Apel komen niet in aanmerking voor het label crisis omdat het een nep-crisis is. Er is dankzij Rutte een moedwillige opvangcrisis ontstaan.
Hierdoor nam het draagvlak voor asielzoekers af en ontstond de illusie van een probleem. De echte crisis was de morele ontsporing van de regeringen Rutte.

De PVV heeft deze nepcrisis aangegrepen om heel hard te roepen dat er te veel buitenlanders zijn. Het was koren op de molen van zijn anti-islam propagandamachine.

Maar de regering houdt voet bij stuk: willen een asielcrisis. En plots drong het tot me door dat het draaiboek van het fascisme allang in werking is getreden.

1. Je wilt met behulp van de massa een omwenteling die democratisch niet mogelijk is. Dan zit er maar één ding op: krijg de massa op je hand.
2. Voer beleid waardoor ogenschijnlijk problemen ontstaan (de VVD als wegbereider voor verlosser Wilders).
3. Leg de schuld van de problemen bij de zondebok (de asielzoekers). Dat werkt want de massa is altijd blind voor de echte problemen en wil graag een zondebok.
4. Herhaal dit vaak en luid en beledig daarbij de zondebok. De woorden blijven altijd kleven. Geen analyses dus maar opruiende zwart-wit taal om gevoelens van onbehagen ruimte te geven.
5. Presenteer jezelf als degene die het op zou lossen, als je maar de macht had.
6. Kom aan de macht en gebruik ‘het nepprobleem’ om een crisis uit te roepen. Stel daarmee de democratie buiten werking (al is het maar even).
7. En als dat niet lukt: geef coalitiepartners de schuld en zeg dat jij als je alle macht zou hebben er geen probleem meer zou zijn.
8. Laat via een regeringscrisis nieuwe verkiezingen uitschrijven. En kom nu met een overgrote meerderheid aan de macht.
9. De democratie hangt nu aan een zijden draadje, want (a) de democratische waarden zijn uitgehold en mensen stemmen niet langer rationeel of voor het algemeen belang, (b) de macht is met behulp van democratische mechanismen geconcentreerd geraakt in de handen van weinigen.

Drie elementen vormen de kern van dit draaiboek: demagogie en misleiding, de schuld bij een zondebok leggen en stapsgewijze destabilisatie van de democratische rechtsstaat.

Bovenstaand scenario is nog niet volledig werkelijkheid geworden. We kunnen nog terug.

Wat doen we eraan?