buitenland . mensenrechten
in bewerking
mensenrechten
Onze waarden (gerechtigheid, vrijheid en democratie) gelden niet alleen voor Nederland. Nederland moet weer gidsland worden, zoals Nederland ooit een beetje was. Daarvoor zijn drie goede redenen: het heeft een zelfreinigende werking, we worden gedwongen innovatief te zijn en we verbeteren de wereld.
Nederland voert een hypocriete buitenlandse politiek. Nederland werkt samen met regimes die mensenrechten op ongekende schaal schenden, zoals bijvoorbeeld Saudi Arabië en tot voor kort Rusland. Handelsbelangen prevaleren boven kinderarbeid, martelingen en verkrachtingen. Zeker, voor de bühne komt het wel eens af en toe aan de orde maar de regiems weten dat dit bij het protocol hoort om het Nederlandse tv kijkende publiek tevreden te stellen.
Dat Nederland niet alleen de mensenrechten veel zwaarder op de agenda kan krijgen is niet waar. Nederland wil niet want het zal onze handel schaden, is het verweer. Schade is niet uit te sluiten, maar liever wat minder omzet dan bloed aan de handen, vinden wij.
politiek van de ‘humane sneeuwbal’
Sociaal & Groen staat een nieuwe politiek voor: wat nooit echt geprobeerd is, is de politiek van de ‘humane sneeuwbal’. Wrede dictators kunnen dan wel Nederland de ‘handelsrug’ toekeren als we de mensenrechten meer schrijnend en profilerend aan de orde stellen, of zelfs als voorwaarde stellen, maar het kan ook een sneeuwbal effect hebben voor landen die eigenlijk ook wel een ander beleid zouden willen, zoals de Scandinavische landen, Duitsland of Frankrijk bijvoorbeeld.
Een niet acceptabel regime kan niet alle handel met Europa afsluiten, dat zou ten koste gaan van de eigen economie en tegen sociale onrust kunnen niet-democratische regiems niet.
Nederland zou tegelijkertijd een voortrekkersrol in Europa of de wereld kunnen vervullen doordat gebruik wordt gemaakt van Europa als machtsblok. Een voorbeeld dat dit uitstekend werkt zijn de EU-sancties tegen Ruisland (2015 en 2022). Deze sancties hebben wezenlijke schade voor Rusland tot gevolg en nauwelijks voor Europa (de gehele EU zone kent een economische groei, Rusland zit in grote financiële problemen).
De geschiedenis leert dat een niet-democratisch regiem zeer kwetsbaar wordt bij sociale onrust, vaak veroorzaakt door economische tegenslag, anders dan bijvoorbeeld militair optreden, dat juist vaak een regime-versterkend effect heeft. Daarom is het economische wapen, het enige zwaarwegende overigens, dat Europa effectief kan inzetten, de beste weg.
Deze politiek sluit naadloos aan bij het Sociaal & Groen-voorstel “Moral Trade Act“.
Sociaal & Groen wil dat Nederland stopt met een hypocriete buitenlandse politiek t.a.v. foute regiems, wat meer de dominee uithangt en wat minder de handelaar.
Turkije verder weg van Europa
Erdogan evolueert zichzelf tot een Putin in sultankostuum. We hebben niet zulke goede ervaringen met minister-presidenten die daarna president worden en weer terug. Nu Erdogan minder macht heeft in zijn functie als President verandert hij de wet die juist nu weer de president alle macht moet geven. De hoopvolle hervormingen van de jaren ’90 zijn teruggedraaid. De regerende AKP-partij van Erdogan staat een democratie voor naar Russisch model: zo veel mogelijk het beeld ophouden dat het land democratisch is, maar in werkelijkheid een mengeling van een dictatuur met een politieke elite met beperkte inspraak.
Daarnaast, maar zeker typerend, zijn de arrestaties van tegenstanders, journalisten en criticasters niet van de lucht. Zelfs openbare aanklagers (Zekeriya Oz, Celal Kara, mehment Yuzgec, mei 2013) worden gearresteerd als ze corruptieschandalen aan de kaak stellen.
Volgens de corruptierangelijst van Transparency International is Turkije flink gezakt als gevolg van toenemende corruptie.
Naast binnenlandse toenemende onrust en spanningen is Turkije in oorlog met de PKK, Syrië en Irak. Turkije is verder dan ooit van een waardengemeenschap waar Timmermans terecht over spreekt als het om de EU gaat.
De vluchtelingencrisis mag geen excuus zijn om water bij de wijn te doen. De volledige Tweede Kamer sprak uit dat gesprekken met Turkije, over betere opvang van vluchtelingen en een gezamenlijke aanpak van mensensmokkelaars, nooit mag betekenen dat de criteria voor lidmaatschap van de EU worden opgerekt.
De EU moet, tezamen met de interne destabiliserende nationalistische krachten, zuinig zijn op wat we hebben en daar past voorlopig zeker geen nieuw Turks avontuur bij.
WHD is van mening dat Turkije nog lang niet toe is aan een EU lidmaatschap en wil dat de toch al stil gelegde onderhandelingen ook formeel worden beëindigd.