Ik bedoelde het ook om het gevaar te voorkomen 😉
Het probleem met de term “partijvertegenwoordiging” is dat ik (en ik ben wellicht niet de enige op deze aardkloot) dan gelijk aan de partijvoorzitter of aan het partijbestuur denk, of hooguit aan de lijsttrekker: die vormen de partijvertegenwoordiging.
Hoe zouden we het anders moeten noemen als een kamerlid in conflict raakt met de partij (wat regelmatig gebeurt).
Daarbij vertegenwoordigt de vertegenwoordiger naast zichzelf met name zijn/haar kiezers. Omtzigt vertegenwoordigt niet het CDA en ook niet zichzelf, maar zijn kiezers. Hij vertegenwoordigt met zijn afsplitsing niet plotseling iets anders, en helemaal zeggen dat iedere gekozene alleen zichzelf vertegenwoordigt is wat radicaal gesteld.
Ik vind partijvertegenwoordiger als term dus zeker niet alleen juridisch maar ook feitelijk en praktisch onjuist en verwarrend.
‘Zetelhouder’ is een nieuw woord maar dat is ook de charme want volgens mij gaat iedereen meteen begrijpen wat ermee wordt bedoeld. Het zou toch mooi zijn als we er zelfs in slagen aan een stukje taalvernieuwing te doen? (Voor dit alternatief natuurlijk zo een ander, maar partijvertegenwoordiger vind ik om voornoemde redenen dus echt ongelukkig.)
